Sion

De buitenplaats Sion dankt haar naam aan een middeleeuws klooster, dat in 1572 door de Delftenaren werd afgebroken vanwege een dreigend Spaans beleg van Delft. Op dezelfde plaats werd in de 17de eeuw een buitenplaats gesticht, waarvan het huis in 1660 in vlammen opging. Daarna verrees er een nieuw huis en werd er een uitgestrekt park in barokke stijl aangelegd. Van dit complex bestaat een 18de-eeuwse vogelvluchtgezicht van P. van Cal. Ook op de kaart van het Hoogheemraadschap Delfland door N. Cruquius (1712) is Sion aangegeven. Vanaf 1804 raakte Sion in verval. Het huis wordt afgebroken, de grond verkaveld. Tegenwoordig wordt het terrein geheel gebruikt voor de tuinbouw. Het gebied draagt echter nog altijd de naam Sion. Bij nadere beschouwing blijken ook enkele sporen van de buitenplaats zichtbaar. Waar de Spieringswetering in de Kastanjewetering uitkomt – op het vogelvluchtgezicht ter hoogte van de rechter achterhoek van het complex – is nog een stenen brug met hekpijlers aanwezig. Als men deze brug richting Sion passeert, komt men uiteindelijk uit bij het nog altijd door een brede waterloop omgeven huisterrein van Sion, waarop één van de bouwhuizen bewaard is gebleven. Duidelijk zichtbare kleurenverschillen in het muurwerk geven de plaats aan waar zich ooit de deuren van dit voormalige koetshuis bevonden.